Het ECN in Petten heeft een techniek ontwikkeld om warmte op te slaan in de zomer, en te benutten in de winter. Deze techniek is (nog) niet bruikbaar op de schaal van huishoudens, maar wel op grotere schaal. Enschede Zuid maakt gebruik van een warmtenet, en zou kunnen overwegen dit systeem uit te rollen, in koppeling met zonnecollectoren op de daken van individuele burgers.

Zie ook http://www.ecn.nl/publicaties/PdfFetch.aspx?nr=ECN-M--09-102

Bijen zijn nodig voor de bestuiving, en daarzonder verdwijnen alle planten en een paar jaar later ook de mens. Er zou eens gekeken moeten worden of zwermen bijen, waarvan imkers beamen dat ze zeer goedmoedig zijn, uit de samenleving moeten worden geweerd. Echt doodsimpel is het daarnaast om een bemoedigend beleid te voeren voor solitaire bijtjes; die hebben slechts bootgaatjes op het zuiden met een doorsnede van een paar mm nodig.

Zie ook http://groengemak.nl/nl/article/2009-07-13-20-54.bijen.html

Als een groot apparaat zoals een wasmachine stuk gaat, dan moet dat worden vervangen. Als het budget krap is dan zal vooral op prijs worden gelet, zelfs al verdient een duurzame variant zich op termijn terug. Dit kan een perfecte toepassing voor microkredieten worden, zeker als de aflossing gelijk is aan de besparing van de duurzame variant. In dit kader zijn ook de in Duitsland gangbare wasmachines e.d. met een "hot inlet" uit een zonnecollectorsysteem een goed idee.

http://www.milieucentraal.nl/pagina.aspx?onderwerp=wasmachine

Diftar, of gedifferentieerde tarieven door het huisvuil per kilo of liter af te rekenen, wekt een zweem van angst op. Angst dat burgers illegaal gaan lozen. De kans hierop wordt sterk verminderd als Diftar niet verplicht wordt gesteld, maar een opt-in programma. Bovendien kunnen lozers worden gestraft met uitzetting uit Diftar, wellicht met terugwerkende kracht. Als burgers eenmaal Diftar willen, en de vele mogelijkheden van recycling leren gebruiken, dan zullen ze niet uitgezet willen worden.

Zie ook http://groengemak.nl/diftar/

Net als Europa soms het voortouw neemt tot additionele eisen op elektronica, met als gevolg dat de hele wereld met beter spul wordt overspoeld, zou de gemeente dat met lokalere zaken kunnen doen. Een goed voorbeeld zou zijn om te eisen dat foldermateriaal in ons verspreidingsgebied moet worden gedrukt op duurzaam papier en met duurzame inkten. Aangezien het heel snel oud papier wordt, lijkt dat een redelijke eis. De keuze om te folderen is een louter economische afweging, en zonder opgelegde duurzame randvoorwaarden verandert dat echt niet.

Zie ook http://groengemak.nl/nl/article/2008-06-12-11-44.duurzaam-folderen.html

Schoolgaande jeugd sjouwt zich een ongeluk aan schoolboeken. Toch is er een heel eenvoudig alternatief voorhanden, in de vorm van een e-reader. Als schoolboeken beschikbaar worden gesteld in EPUB formaat, tegen een prijs die de som van alle boeken en de e-reader gelijk of lager maakt aan de prijs van de oude boeken, dan heeft iedereen voordeel bij zo'n opzet. Bijkomend voordeel: boeken kunnen worden aangepast, zelfs op het niveau van de school of docent. De traditionele bezwaren, namelijk angst voor kopieren van content, kan worden opgevangen als voor elke leerling in een bepaalde klas een licentie op de content wordt betaald. Zo is het niet nodig om te gaan klungelen met copyrightsystemen, die ervoor zouden kunnen zorgen dat de inhoud niet vrij beschikbaar is voor de leerling.

Zie ook http://groengemak.nl/nl/article/2009-05-12-21-06.paperless-office.html

De gemeente is verplicht om soortgelijke klussen te aggregeren tot iets wat zo groot is dat het Europees moet worden aanbesteed. Dit leidt ertoe dat zaken die prima lokaal zouden kunnen worden ingekocht worden ingevuld door organisaties die erg groot zijn, en een stuk minder betrokken. Met name het overslaan van kleine, lokale ondernemers is erg onhandig. Het zou echter mogelijk zijn voor een groep van zulke kleine, lokale ondernemers om de handen ineen te slaan en gezamenlijk aan te besteden. Dat vergt nogal wat organisatie, maar de gemeente zou dit kunnen versoepelen door een online platform te bieden voor cooperatief inkopen, waarop ondernemers zich bundelen om een gezamenlijke deal aan de gemeente aan te bieden. Een soort van veiligsite voor klussen, zou je kunnen zeggen. Voordelen voor de gemeente zijn veel meer betrokkenheid, en dus kwaliteit en flexibiliteit, voor triviale zaken als schoonmaak, vervoer en groenonderhoud.

Energieleveranciers staan toe om te bepalen van welke bron je energie afkomstig is; althans, dat is bij GreenChoice het geval. Partijen als meewind.nl staan je toe te investeren in windmolens. Waarom pakken we dat niet samen tot een gemeentelijke deal, waarbij burgers meer invloed krijgen op de herkomst van hun energie? Dit geeft een hogere mate van bewustzijn en een hogere mate van betrokkenheid.

Log als klant in op https://dossier.greenchoice.nl/

Lokale goederen dragen bij aan een lokale economie, en ze verminderen het vervoer over lange afstanden. De markt is het uitgelezen instrument voor zulke lokale handel. Een "boerenmarkt" is niet echt gebruikelijk meer, maar het is wel een heel goed idee. Er zou een plek moeten zijn waar burgers wekelijks terecht kunnen voor lokale producten, van kaas tot karnemelk en van speelgoed tot spiegeleieren. Zo'n markt kan ook dienen voor andere duurzame doelen, zoals reparatiewerk of soortgelijke klusjes.

Zie ook http://transitiontowns.nl/ -- het boek is bij mij te leen.

GFT-afval mag in Nederland niet worden geloosd via een voedselrestenvermaler in de gootsteen. VROM voert hiervoor aan dat niet alle rioolleidingn er op berekend zijn; en zolang het verbod er is, zal dat ook niet zomaar veranderen. Tegelijk klagen rioolzuiveringsbedrijven dat het water te schoon is om hun actieve bacterien goed in leven te houden. Het lijkt nogal de moeite waard om te onderzoeken of ontheffing van het VROM-verbod haalbaar is voor bepaalde gebieden.

Cooperatieve boerderijen vergroten de betrokkenheid van burgers bij hun voedsel, en helpen enorm om de energie die we aan voeding besteden te verlagen; een gemiddelde calorie voedsel heeft tien calorieen aan fossiele brandstof gekost! Een cooperatieve boer krijgt aan het begin van het jaar een contract en betaling van de deelnemende burgers; hij verbouwt dit kleinschalig en levert af ten tijde van de oogst; zonodig roept hij de hulp in voor hele grote acties zoals oogsten of rapen.

Een "plukbos" is een structuur van bomen en open plekken, volledig opgezet met vaste planten die nuttig voedsel bijdragen. De opbrengst van zo'n bos kan enorm zijn, en ook flink gevarieerd. Het opgroeien ervan kost echter jaren, en in het begin gaat er ook tijd in zitten. Als het eenmaal staat dan is de inspanning minimaal. Zo'n bos siert elk stadsdeel. Minder vergaand is het om een andere balans te zoeken bij het inrichten van plantsoenen en bij het planten van bomen. Hoe erg is het als een auto gedurende een week wat plakkerig wordt onder een boom die echte kersen bevat? Leert zo'n autobezitter niet juist beter de natuur in de gaten te houden als dat kan gebeuren? Als ik het enthousiasme van onze buurkinderen hoor over de pruimenboompjes bij ons aan de brink dan ben ik doof voor die autobezitter tot het over kokosnoten gaat.

Zie de BBC-documentaire "A Farm For the Future", bij mij te leen.