Wat?

Recycling is nuttig vanwege de recycling van grondstoffen, en waar Diftar wordt ingevoerd bespaart het ook erg veel geld. Zoals bij veel zaken geeft dit een verandering die onhandig kan uitpakken als je er niet over nadenkt; maar als je er wat langer bij stilstaat dan kun je een handig systeem voor je eigen huishouding bedenken waar je eerder voordeel van hebt dan nadeel.

Ik geef hier het voorbeeld van mijn eigen huishouden, waar ik heel bewust met afval omga, waarin ik praktisch geen geurtjes van mijn afval heb, en waar ik bovendien heel weinig tijd aan afvalslepen kwijt ben.

Ik ga uit van een paar principes om het zo gemakkelijk mogelijk te maken:

• GFT apart. Als je GFT-afval redelijke geconcentreerd opslaat, kan het een temperatuur bereiken waarop het gaat composteren. Dat proces stinkt niet, mits ook de volgende regels in acht worden genomen. Als je GFT in kleine concentraties laat zitten, zoals in blikjes, dan kan het gaan schimmelen of andere onplezierige dingen doen. Hierom spoel ik blikjes altijd even uit.
• Afval moet ademen. Als je afval afsluit, riskeer je rotting van sommige delen. Dat geeft een enorme stank. Zet dus altijd de klep van je containers open, en dek je afval nooit hermetisch af! De enige uitzondering hierop is het EM-proces, een soort zuurkoolproces voor afval, dat juist zonder zuurstof moet plaatsvinden, maar dat ontstaat pas als je er bewust dingen voor toevoegt; de algemene regel is dus dat afval moet ademen. Bijkomend voordeel van een open bak is dat je er beter bij kunt, en dat je niet telkens je afvalbak hoeft aan te raken; het is dus zelfs hygienischer!
• Schoon en droog. Het is een goed principe om je afval (vrijwel) droog in je recyclebakken te gooien. Dit voorkomt roest, rot en schimmel. Rot levert de beruchte putlucht die ontstaat wanneer iets onder water ontbindt. Ik ken dan ook mensen die gaten hebben geboord onderin hun GFT-container; ikzelf gebruik een klein vergaarbakje voor GFT in de gootsteen en ook daar loopt het water onderuit om rot te voorkomen. Het is niet voor niets dat een compostbak van onderen open is naar de grond!
• Raak alles 1x aan. Dit betekent dat je niet eerst je flessen op een tijdelijke plek zet om ze later verder te verplaatsen. Ik had altijd dingen op het aanrecht die nog weggebracht moesten worden; dankzij onderstaand systeem van bakken hoeft dat niet meer. De bakken zijn allemaal in de keuken te vinden, waar het afval vrijwel allemaal ontstaat.
• Recyclen doe je onderweg. De voor mij dichtstbijzijnde glasbak bevindt zich op het loopje naar de brievenbus; plastic kan ik kwijt als ik brood haal; metaal als ik de stad in fiets. Ik probeer zo veel mogelijk de bakken met recyclebaar afval te dumpen terwijl ik zulke dingen doen. Zo kost het geen tijd. Doordat ik hygienisch met mijn afval omga is het bovendien niet vies zoals een afvalzak met grijze rommel dat vaak wel is.

Waarom?

Elke Nederlander consumeert, en koopt daarvoor dingen in winkels, en gooit afval weg. Zonder recycling is dat (grijze) afval onbruikbaar doordat het te complex in elkaar zit om te sorteren, en dus moeten telkens nieuwe grondstoffen worden opgegraven uit de Aarde. Dat is een eindig proces, en we lopen al tegen de limieten aan: metalen worden steeds duurder, in Afrika ontstaan oorlogen om grondstoffen, allemaal tekenen dat we dit niet al te lang meer kunnen volhouden. Door te recyclen wordt de druk van dergelijke situaties afgehaald, en hebben we minder op onze kerfstok als we iets kopen.

Los van dat sociale argument is er ook veel persoonlijk voordeel te behalen uit recyclen. Wie een stinkende grijze container heeft zou eens met de neus boven de mijne moeten hangen: die is geurloos. Terwijl het afval er toch meestal een half jaar in ligt te wachten tot het wordt opgehaald!

Op de plaatsen waar Diftar is ingevoerd betaal je per liter of per kilo grijs afval; het zal duidelijk zijn dat hiermee erg veel te besparen is. Het eens per halfjaar afvoeren van afval is namelijk niet eens erg extreem, want ik let wel op verpakkingen maar zie toch regelmatig spul dat niet te scheiden is.

Hoe?

Ik voeg hier wat foto's bij van een systeem dat er netjes uitziet maar dat me alles naar hartelust laat recyclen. Belangrijk is dat al deze bakken goed toegankelijk zijn. De uitneembare bakken uit de schuifladen zijn ideaal omdat ze mee kunnen naar de recycleplek. In verhouding is papier bijvoorbeeld lastiger, want dat moet ik overpakken in een doos. Ook niet veel moeite, maar toch extra werk dat je misschien wilt voorkomen.

Ik houd nauwelijks grijs afval over. Het zijn vooral samengestanste materialen, zoals tetrapak en chipszakken. Ik hoop van harte dat hier alternatieven voor worden ontwikkeld naarmate we bewuster met onze grondstoffen leren omgaan. Maar de yoghurt die ik eet zit bijvoorbeeld in een plastic beker met een kartonnetje eromheen en een deksel van metaalfolie. Dat scheiden is een hele kleine moeite, en het geeft een prima voorbeeld van hoe het ook kan!

Waar?

• De bakken en schuiflades zijn afkomstig uit IKEA's RATIONELL serie.